من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست کنج هر دیوارش دوستانم بنشینند؛ آرام گل بگو گل بشنو هر کسی می خواهد وارد خانه ی پر مهر وصفامان گردد شرط وارد گشتن شستشوی, دلهاست شرط آن داشتن یک دل بی رنگ وریاست بر درش برگ گلی می کوبم و به یادش با قلم سبز بهار مینویسم ای دوست خانه ی دوستی ما اینجاست. تا که سهراب نپرسد دیگر "خانه ی دوست کجاست"